نماز آیات دو شیوه دارد :

1- دو رکعت است و در هر رکعت پنج رکوع دارد و دستور آن است که انسان بعد از نیّت، تکبیر بگوید و یک حمد و یک سوره تمام بخواند و به رکوع رود و سر از رکوع بردارد، دوباره یک حمد و یک سوره بخواند، باز به رکوع رود تا پنج مرتبه و بعد از بلند شدن از رکوع پنجم دو سجده نماید و برخیزد و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول به جا آورد و تشهد بخواند و سلام دهد.

2- و نیز در نماز آیات ممکن است انسان بعد از نیت و تکبیر و خواندن حمد، آیه‏هاى یک سوره را پنج قسمت کند و یک آیه یا بیشتر از آن را بخواند و به رکوع رود و سر بردارد و بدون این که حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به رکوع‏ رود و همین طور تا پیش از رکوع پنجم سوره را تمام نماید، مثلًا به قصد سوره «قُل هو اللَّه احد»، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» بگوید و به رکوع رود، بعد بایستد و بگوید «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» دوباره به رکوع رود و بعد از رکوع بایستد و بگوید «اللَّهُ الصَّمَدُ» باز به رکوع رود و بایستد و بگوید «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ» و برود به رکوع باز هم سر بردارد و بگوید «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ» و بعد از آن به رکوع پنجم رود و بعد از سر برداشتن، دو سجده کند و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول به جا آورد و بعد از سجده دوم تشهد بخواند و نماز را سلام دهد(1)

پی نوشت ها :‌
1. امام خمینی ره ، توضیح المسائل م 1507و 1508

توجه :‌ طبق نظر برخی از مراجع عظام نمی توان آیه بسم الله الرحمن الرحیم را به تنهایی ، قبل از رکوع اول سوره (شکل دوم نماز آیات) در هر رکعت خواند .

به عنوان مثال به فتوای زیر توجه فرمایید :

طبق نظر آیت الله سیستانی می توانید در نماز آیات مثل سوره فلق را به صورتی که می آید بخوانید :‌

اول «بِسْمِ اللّه‏ِ الرَّحَمنِ الرَّحِیمِ * قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ» بگوید و به رکوع رود ، بعد بایستد و بگوید : «مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ» دوباره به رکوع رود ، و بعد از رکوع بایستد و بگوید : «وَمِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ» باز به رکوع رود و بایستد و بگوید : «وَمِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى العُقَدِ» و برود به رکوع باز هم سر بردارد و بگوید : «وَمِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ» و بعد از آن به رکوع پنجم رود و بعد از سر برداشتن ، دو سجده کند ، و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول بجا آورد ، و بعد از سجده دوم تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد . (1)

پی نوشت:‌
1. آیت الله سیستانی ، توضیح المسائل م 1488